3 Ağustos 2009 tarihinde kaybettiğimiz, Ermeni halkından komünist, marangoz, yazar, sanatçı yoldaşımız Sarkis Çerkezyan'ı (Çerkezoğlu) anıyoruz.

Sarkis Yoldaş, 1915 Ermeni Tehcirinde Suriye'ye sürülmüş, daha sonra yeniden Türkiye'ye dönmüş bir aileye mensuptu. Çok genç yaşlarında TKP saflarına girmişti. Ömrü boyunca hem bilinçli bir işçi olmanın hem de Ermeni bir komünist olmanın bütün zorluklarına en küçük bir yakınmada bulunmadan göğüs germişti. Sosyalist hareketin ülkemizde bir avuç komünist tarafından yaşatılmaya çalışıldığı dönemden, sosyalist fikirlerin 60'lı yıllardaki dev dalgalar halinde yükselişine kadar her zaman aktif siyasetin içinde yer aldı. Ömrü boyunca emeğiyle geçindi. Çok iyi bir marangozdu. Yaptığı işin en iyisi olması için elinden geleni yaptı. Bir komünistte bulunması gereken titizlik, disiplin, ciddiyet gibi özelliklerin tümüne sahipti. Özveriliydi, asla yakınmazdı, her işi vaktinde bitirmeyi amaç edinirdi. Mütevazı bir evde, mütevazı bir hayat yaşadı.

1970'li yıllarda, marangozhanesinde ürettiği masalara, büfelere bilmeyenler tarafından fark edilmesi neredeyse imkânsız gizli gözler yaptı. Bu sayede mikrofilmler, Parti yayın organı illegal Atılım'lar polis tehlikesinden uzak kalabildi. Atılım dergisi bir dönem onun marangozhanesinde basıldı.

Son olarak, kendi hayat öyküsünü "Bu Dünya Hepimize Yeter" adıyla kitaplaştırdı. Ömrünün sonuna kadar işçi sınıfına ilgisini kaybetmeyen, sosyalizm ülküsünü asla yitirmeyen, bir Ermeni olarak bu ülkede yaşayan tüm azınlıkların ve ezilen halkların gerçek kurtuluşunun sosyalizmde olduğunu tekrar eden Sarkis yoldaş unutulmayacak.

Sarkis Çerkezoğlu yolumuz işçi sınıfının yoludur diyen ilerici gençlere, emeğin kurtuluşu için çabalayan işçi sınıfı militanlarına ve partili mücadele yürüten bütün komünistlere örnek olmaya devam ediyor.