Biliniyor ki, AKP'nin bugünkü ana kadrosunun ezici çoğunluğu, daha düne kadar açıkça Amerikan çıkarlarını, kapitalizmi ve emperyalizmi savunan gericilerden oluşuyor. Dün, bu ülkenin bağımsızlığı için mücadele eden ilerici, devrimci, sosyalist Türkiye gençliğine karşı savaşan, Kanlı Pazar'lar tertipleyerek Amerikan askerlerini koruyan bu kadrolar, günümüzde ülkemizi yönetiyorlar.

Bu anlayışa sahip bütün kadrolar gibi, bunların da doğal refleksleri materyalizme sövgüden, sosyalizme küfürden, kültürü, sanatı, eşitlikçi anlayışları reddetmekten ibarettir. Eğer kendilerini kontrol etmez ve yapılanlar kendilerince tahammül sınırlarını aşarsa, bir anda bütün sevecenliklerinin yok olduğunu ve otomatik olarak ağızlarından onlarca küfürün boşaldığını görmek olasıdır.

Bunlarda, bir sosyal devlet mantığı içerisinde yurttaşların eğitiminin, sağlığının, ulaşımının, barınma ihtiyaçlarının karşılanmasını bir hak olarak görme anlayışı yoktur. Her şeyi, gücü her şeye yeten muktedirlerin lütfu gibi görmektedirler.

Sadaka kültürünü sahiplenen bir yaklaşımları olduğu için de, devletin kesesinden, yani kamunun ortak bütçesinden verilen her şeyi kendi kişisel mülkleri gibi görme alışkanlıkları da devam etmektedir. Tüm kamusal kaynaklarımızı ulufe dağıtma mantığıyla paylaştırıyorlar. Kendilerinden olmayana pay vermiyor; biat etmeyeni açlıkla terbiye ediyorlar. Bütün bu yönleriyle de geçmişteki en pespaye sağ iktidarların kopyası olmaktan öteye gidemiyorlar.

Hatırlarsanız, Demirel de yıllar önce İlksan olayında açığa çıkan skandal için "verdimse ben verdim, ne olmuş" demişti. Bu iktidarın başı da, TOKİ aracılığıyla kamu tarafından yaptırılan Galatasaray stadyumunun açılışında onurlu, namuslu futbol seyircileri tarafından yuhalanınca "nankörler" diye tüm seyircilere hakaret etmişti. Mantık aynı: Parayı biz verdik; siz bir kapıkulu gibi bize biat etmelisiniz. Kapımızdaki dilenciden nasıl onurlu bir davranış beklemiyor isek, sizden de öyle tepkiler gelmemeli demişlerdi.

Dünkü "nankörler" sözü henüz unutulmadan, bugün de Kıbrıslı Türk halkına "beslemeler" diye yeni bir hakarette bulunuldu.

Kıbrıslı sosyalistler, sendikacılar, bütün emek örgütleri uzun yıllardır iki halkın birliği için, iki halkın eşit ilişkiler temelinde bir araya gelebilmesi için mücadele yürütüyorlar. Kıbrıslı Türkler de kendi güçleriyle ayakta kalmak istiyorlar elbette. Ancak, adadaki askeri güçlerden ve Kıbrıs Türk yönetiminin Türkiye ile ilişkisinden dolayı ülke tecrit altında. Bu nedenle adanın en temel ihtiyaçları bile ancak Türkiye'nin yaptığı "kamu" yardımları ile karşılanabiliyor. İşte Erdoğan bu durumdaki Kıbrıs halkına "beslemeler" diye hakaret etti. Bu yardımların zor durumdaki bir halk için daha iyi durumdaki emekçi kardeşlerinin "gizlice, kimseyi utandırmadan ve hiç kimsenin onururu zedelemeden" verdiği bir dayanışma olarak görmek yerine, dilenciye verilmişçesine kafalarına kakılacak bir sadaka gibi göstermek bize yakışmaz.

Biz Türkiyeli emekçiler bu tutumu hak etmiyoruz. Zor durumdaki tüm halklar kardeşimizdir, dostumuzdur, eşitimizdir. Ekmeğimizi paylaşırız. Soframıza gerekirse fazladan bir tabak daha koyarız. Kimse bizim adımıza onurlu insanlara hakaret edemez. Kabul etmiyoruz.

Kıbrıs Türk halkı, Türkiyeli bütün emekçilerle birlikte bu ülkede, Kıbrıs'ta, halkların eşitliğine dayalı, halkların dillerini, inançlarını, kültürlerini özgürce geliştirmelerini sağlayacak, her halkın kendi istediği gibi yaşama hakkına saygı gösterilecek bir düzen kuracağız. Bunun için de işe bu gerici, ilkel, kapitalizme ve emperyalizme kulluk eden iktidarı ve eski, yeni yardakçılarını aramızdan def ederek başlayacağız.

Not: Kıbrıslı Türkler ve Kıbrıslı emekçilerin durumu hakkında daha ayrıntılı bilgi için http://urundergisi.com/makaleler.php?ID=1675 söyleşisine bakınız.